دارایی‌های نامشهود
طرح‌های کسب و کار مدل‌های تجاری کسب و کار جاری مشتریان شهرت تجاری
دارایی‌های انفورماتیک به دو دسته مشهود و نامشهود قابل تقسیم هستند. در خصوص دارایی‌های مشهود ارزش‌گذاری عموما براساس فاکتورهایی نظیر استهلاک فیزیکی، استهلاک تکنولوژیک، هزینه‌ها مترتب بر واردات و بهای ارز و مقایسه با موارد مشابه در بازار انجام می‌شود.
ارزشگـذاری دارایـی هـای نـامـشهود بـرخـلاف دارایـی هـای مـشهود کـه امـکان بـررسـی و مـقایـسه بـا بـازار عـرضـه و خـریـد ویـا کـشف قـیمت بـطور مسـتقیم یـا غیر مستقیم برای آنها وجود دارد، از فرآیند پیچیده تری برخوردار است.
عـمومـاً در ارزشگـذاری دارایـی هـای نـامـشهود بسـته بـه نـوع دارایـی، از روش / روش های متناظر و متناسب استفاده می شود.
دارایی‌های نامشهود
سامانه‌های نرم‌افزاری تولید شده بانک‌های اطلاعاتی قراردادها سامانه‌های نرم افزاری اشخاص ثالث
دارایی‌های نامشهود
نیروی انسانی متخصص رویه‌ها و استانداردها ثبت اختراع نمایندگی‌ها الگوریتم‌ها
دارایی‌های مشهود
تجهیزات سخت افزاری تجهیزات ارتباطی مراکز داده ایستگاه‌های کاری . . .
ضرورت و دلایل ارزش‌گذاری دارایی‌ها
دلایل متعددی برای ارزش‌گذاری دارایی‌ها وجود دارد. تعدادی از اهم آنها به شرح زیر است:
واگذاری دارایی
فروش سهام شرکت
افزایش سرمایه
ورود به بورس
انحلال شرکت
توثیق
فرآیند ارزش‌گذاری
فرآیند خلاصه شده ارزش‌گذاری در دیاگرام زیر دیده می‌شود:
